3.2 Είδη επιχειρηματικότητας
3.2 Είδη επιχειρηματικότητας
Όπως αναφέρθηκε ήδη, η επιχειρηματικότητα αποτελεί ένα εξελισσόμενο ερευνητικό πεδίο. Παρόλα αυτά στη βιβλιογραφία παρατηρείται πως οι ερευνητές δεν παρουσιάζουν ταύτιση απόψεων σχετικά με την κατηγοριοποίησή της. Τα είδη επιχειρηματικότητας περιγράφονται ανάλογα με τον σκοπό που εξυπηρετούν, καθώς και τους τρόπους που χρησιμοποιούνται από τους επιχειρηματίες, ώστε να αντληθεί αξία από την οικονομική αγορά.
Μια αρχική διάκριση είναι αυτή ανάμεσα στην Αμιγή και τη Μικτή Επιχειρηματικότητα, όπου η έμφαση δίνεται στο ρόλο του επιχειρηματία. Η Αμιγής αναφέρεται στις δραστηριότητες που ασκεί ο επιχειρηματίας, χωρίς να έχει άλλα παραγωγικά μέσα, παρά μόνο την προσωπική του συμμετοχή και οι οποίες, αν αναλαμβάνονταν από άλλους φορείς ή μισθωτούς υπαλλήλους, δεν θα είχαν την ίδια αποτελεσματικότητα (Καραγιάννης, Κορρές και Ζαρίφης, 2001). Σε αντίθεση με την Αμιγή, που στην πραγματικότητα συναντάται σπάνια στον επιχειρηματικό χώρο, στη Μικτή Επιχειρηματικότητα, ο επιχειρηματίας αναλαμβάνει ρόλους που θα μπορούσαν να αναληφθούν από άλλα άτομα. Οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται παγκοσμίως με την απελευθέρωση της οικονομίας και την εξέλιξη της τεχνολογίας έφεραν στο προσκήνιο νέες μορφές επιχειρηματικότητας.
Η Καινοτόμος Επιχειρηματικότητα αποτελεί πρόκληση τόσο για νέες, όσο και ήδη υπάρχουσες επιχειρήσεις, που αξιοποιώντας τις νέες τεχνολογίες στοχεύουν στη βελτίωση των τεχνικών και λειτουργικών χαρακτηριστικών των προϊόντων που παράγουν. Επιπρόσθετα, καινοτόμες ιδέες συνδυάζονται με νέες γνώσεις και προϋπάρχουσες εμπειρίες, ώστε να παραχθούν νέα πρωτοποριακά προϊόντα και υπηρεσίες, που θα καταστήσουν τις επιχειρήσεις ιδιαίτερα ανταγωνιστικές (Mayhew, Simonoff, Baumol, Wiesenfeld and Klein, 2012).
Ταυτόχρονα, στην Πράσινη Επιχειρηματικότητα η διαδικασία παραγωγής προσαρμόζεται, ώστε να προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες επικεντρώνονται στην ήπια αξιοποίηση του περιβάλλοντος και έχουν στόχο την βελτίωση της ποιότητας ζωής (European Commission, 2003).
Τέλος, στην Κοινωνική Επιχειρηματικότητα η εμπορική δραστηριότητα είναι εστιασμένη στην κάλυψη κάποιας κοινωνικής ανάγκης. Αντίθετα με την παραδοσιακή επιχειρηματικότητα που στοχεύει στο οικονομικό όφελος του επιχειρηματία, η κοινωνική επιχειρηματικότητα αποσκοπεί στην επίλυση κοινωνικών προβλημάτων και τη στήριξη κοινωνικά ευπαθών ομάδων (Clamp & Alhamis, 2010).